Przejdź do głównej zawartości

Aleksander Rüstow: geneza neoliberalizmu

"Panie i Panowie! Otwieram 15. Sympozjum Stowarzyszenia Społeczna Gospodarka Rynkowa pt. "Co ważniejsze jest od gospodarki?" i witam was serdecznie. Wasze liczne przybycie potwierdza już, że jesteście zdania, że istnieją rzeczy, które "są ważniejsze od gospodarki i że jesteście dogłębnie o tym przekonani.

Odkąd nasze stowarzyszenie tylko istnieje i odkąd wyznawanemu przez nie neoliberalizmowi wciąż i wciąż czyni się nam zarzut, że przeceniamy gospodarkę i jakoby czynimy ją centrum ludzkich spraw, i że o człowieku myślimy jak o człowieku merkantylnym. Ten zarzut jest, jak pokażemy, niesprawiedliwy i nieuprawniony. Ale naturalnie każdy nieuprawniony zarzut ma jakiś powód i jakąś genezę. Przy tym zrzucie dowód powstania jest relatywnie łatwy.

Tzw. "paleoliberalizm", tzn. ten gospodarczy liberalizm, który powstał w połowie XVIII w. i który dominował w wieku XIX, w rzeczy samej miał zwolenników, wobec których owy zarzut był słuszny. To, że dzisiejsi przedstawiciele "paleoliberalizmu" nazywają się neoliberałami, mimo, że nasz neoliberalizm powstał niemal w przeciwieństwie i rozgraniczeniu od starego liberalizmu i przeciwko temu "paleoliberalizmowi" właśnie, powiększa zmieszanie. Sprawia to, że zarzuty, które wobec starego liberalizmu są uprawnione i które MY jako pierwsi wysunęliśmy, są dzisiaj kuriozalnie skierowane przeciwko nam. Zarzuty, które wysuwają kościoły przeciwko paleoliberalizmowi, zarzuty, które idealistycznie nastawieni ludzie z całą słusznością przeciwko niemu wysuwają, są dokładnie tym samym, co sprawia, że powzięliśmy pożegnanie ze starym liberalizmem, nazywanym paleoliberalizmem.

Nasze podkreślenie wartości ponad-gospodarczych jest obecnie wyrażone ustami naszego ministra gospodarki, Ludwiga Erharda (...)"

Alexander Rüstow - Was Wichtiger ist als Wirtschaft, s. 7, Ludwigsburg 1960, mowa otwierąca z 29.06.1960 Bad Godesberg. tłum. Kamil Kisiel

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Ernst Junger - Anarcha o anarchizmie

Anarchista buntuje się przeciw niesprawiedliwości współczesnego świata, przeciw nędzy , wyzyskowi , zniewoleniu ... Anarcha buntuje się natomiast przeciw całemu światu, całemu systemowi współczesnej cywilizacji. Anarcha ma odwagę powiedzieć " nie " wszystkim normom, zasadom i wartościom, w które wierzy zdegenerowana ludzkość. Anarcha odrzuca z pogardą prawa człowieka , wolność, demokrację, pokój, humanizm, miłość, tolerancję, braterstwo, równość i wszystkie inne fetysze i magiczne zaklęcia naszych czasów. Anarcha nie chce nikogo przekonywać, nie chce nikogo prowadzić ani porywać do walki... Anarcha jest samotnikiem, jest samotnym myśliwym wędrującym po bezdrożach chaosu, Anarcha to samotny wilk - nie potrzebuje wyznawców, obca jest mu i wstrętna mentalność stada. Anarcha nie chce niczego ulepszać ani tworzyć nowych światów. Dla Anarchy wartość ma tylko jego bunt - bunt będący wyrazem jego najgłębszej istoty, Anarcha pragnie tylko niszczyć murszejący

Roman Brandstaetter - Pieśń Madonny na chwałę człowieka

Sławię człowieka. Który jest dziełem Mojego Pana. Mój Pan go ulepił Z materii i energii Na granicy wody i ziemi I dał mu twarz Wieczności. Jego mózg uczynił Stolicą mądrości. Jego serce — Tronem miłości i krwi. Jego zmysłom Dał intuicję aniołów. Wyobraźni — Widzenie niebiosów. Ciału — Piękno cedrów libańskich. Uderzam palcami W siedmiostruną lutnię I śpiewam chwałę Dzieła Pańskiego. Albowiem jest dobre. Więc dlaczego smucisz się I szukasz sensu swojego istnienia Na mieliznach Nieładu i zwątpień. I ukamienowanych wartości? Dlaczego lękasz się Życia i śmierci, Wieczności i przemijania. I cienia własnej dłoni? Nie trwóż się. Nie jesteś osią Kosmosu, Który przemija. Ani osią Życia, Które się wypala. Ani osią Swojego domu. Zlota I spichlerzy, Które są marnością Nad marnościami. Jesteś osią Boga. Mój Pan krąży dokoła Ciebie. Jak rój pszczeli Dokoła ula, Jak ptak Dokoła gniazda. Jak ziemia Dokoła osi. Więc dlaczego smucisz się, Duszo człowiecza. Burzo krwaw

Sienkiewicz o lewicy i prawicy

„Lewicę od prawicy różni wszystko, włącznie ze stosunkiem do działań arytmetycznych: Prawica lubi dodawać i mnożyć. Lewica odejmować i dzielić...po równo!” Henryk Sienkiewicz

Etykiety

Pokaż więcej