Dwie koncepcje polskiej polityki posiądzie ten dramatyczny dla nas wiek XVII, ostatni wiek polskiej ofensywy politycznej. Koncepcja pierwsza to Zygmunt III–Żółkiewski, koncepcja druga to Władysław IV–Ossoliński. Obie koncepcje szły w kierunku rozwalenia jedności rosyjskiej wielko- i mało-Rosji. Ukraińska koncepcja Władysława załamała się o tępy opór ówczesnej endecji. Oswobodzenie południowej słowiańszczyzny toż to plan skradziony Ossolińskiemu z XVII wieku przez Katarzynę II, przez Romanowów XIX w. Polska, Ukraina, Bałkan – szeroko dla lotu zrywał skrzydła orzeł Władysława IV.
Ale zapominamy często, że nie tylko przez Ukrainę rozbijała Polska groźne, straszne dla swojej niepodległości widmo wielikoj i małoj Rusi samodzierżawia. Na początku XVII w. gdy Żółkiewski tworzył sekundogeniturę tronu polskiego w Moskwie – Polska przystępowała do tego zadania od tamtej, wielkorosyjskiej strony. Znamy w dziejach polskich nie tylko ofensywę na Kijów, lecz i ofensywę na Moskwę.
Stanisław Cat-Mackiewicz "Dziś i jutro"
Komentarze
Prześlij komentarz